Selanik Örme Kumaş ve Eski Yunanistan Tekstil Pazarı

Selanik Örme Kumaş Genel Özellikleri

• Kumaşın Adı: Selanik Kumaş
• Genel Kullanım Alanları: Kol manşeti, hırka, kazak, yelek, ceket, elbise…
• Yalnızca dijital baskı makineleri ile baskı yapılabilir.
• Genişlik: 125-145 cm boyutlarındadır. 
• Metrekare başına ağılığı 250-460 gram aralığında değişir.
• İlk Üretildiği Ülke: Yunanistan’dır.
• Yıkama Talimatı: Sıcak suda yıkanabilir.
• Isı Tutma Yeteneği: Yüksektir.
• Hava Alabilirlik: Yüksektir.
• İplik Elyaf Türü: %100 Organik Pamuk (yalnızca penye), organik pamuk karışımları, %100 BCI Cotton (yalnızca penye), BCI pamuk karışımları, %100 pamuk (OE, Karde veya Penye) gibi karışımlarla üretilebilir. Bunların haricinde yün karışımları, akrilik karışımları, polyester karışımlar ile üretilen selanik kumaşlar da mevcuttur.

Selanik Örme Kumaş Nedir?

İki çeşit selanik örme kumaş bulunmaktadır. Bunlardan biri yarım örgü selanik kumaş, diğeri ise tam örgü selanik kumaştır. Kumaş, kabartmalı bir efekt ve dolayısıyla bir baskı etkisi yaratan özel kıvrımlı dikiş desenlerine sahiptir. Halk arasında hırka örme kumaş veya ribana kumaş olarak adlandırılır. Ancak selanik örgüsü kumaşlar, ribana örgüsü kumaşlardan daha kalındır.

Selanik kumaşın halk içinde kullanılan birçok farklı adı vardır. Yarım hırka örgü kumaş, full hırka örgü kumaş, ribana örme kumaş, kazak örme kumaş, borulu örme kumaş isimlerini duyduğunuzda şaşırmayın. Bahsedilen şey Selanik kumaşın ta kendisidir. Yarım tuck, tam tuck kumaş da selanik kumaş için kullanılan farklı adlandırmalardandır. 

Selanik Kumaş Kullanım Alanları 

Selanik örme kumaşlar daha çok manşet, paça, boyun bandı ve bel bantlarında kumaş olarak kullanılmaktadır. Selanik kumaş, triko ve hırka üretimi yapan firmalar için mükemmel bir alternatiftir.

Selanik örgü ve selanik örme kumaş ile yapılabilecek birçok ürün vardır. Selanik örgü battaniye, hırka, elbise, pantolon, ikili takım, sweatshirt, tunikler bunlardan bazılarıdır. Geçmişten bugüne uzanan geleneklerde büyüklerimiz bebekler için yelek,ceket, bebek battaniyesi örerler. Bu örgülerde selanik örgünün sıklıkla kullanıldığını görebilirsiniz.  

Örgü örme gibi bir hobiye sahipseniz çok hoş selanik örgü atkı bere modelleri bulabilir ve örebilirsiniz. Selanik örgü ipi alabilir lifler ve dantel de örebilirsiniz. Batı’da neredeyse yok olma noktasına gelmiş olsa da ülkemizin doğusunda el işi örme yapan insanlar hala vardır. 

Üretiminizde selanik örgü kumaş kullanmak, triko üretiminde fiyat ve aşırı talep sorunlarının önüne geçecektir. Yarım selanik örme kumaşlarda, geniş yöndeki esnemeyi azaltmak için kıvrımlı ilmekler kumaşa yerleştirilir. Tersinir bir kumaş değildir. Öte yandan tam selanik kumaşlar genellikle kaba örülerek kazak veya hırka yapımında kullanılır. Tam selanik örme kumaş her iki taraftan da aynı şekilde görünür. Aşırı kıvrım ilmekleri kumaşı hacimli ve kalın yapar. Genellikle daha yüksek kalınlıkta örülür ve kazak gibi modası eskimeyen giysiler yapımında yaygın olarak kullanılır. Selanik örme kumaşlar genellikle yün, pamuk veya akrilikten yapılır.

Selanik örgü; erkek kazak modelleri, yelek modelleri, hırka modelleri, şapka modelleri, şal modelleri, atkı modelleri ve daha birçok alanda geniş ürün yelpazesine sahiptir. Diğer yandan selanik örgü bayan hırka modelleri, yelek modelleri, kazak modelleri gibi kadınlara yönelik selanik örme kumaş çeşitleri ile yapılmış ürünler de yer almaktadır.

Bonus: Selanik Regüle Kumaş Fiyatları (Ortalama)

• *3-6 USD / kg düz (Geri Dönüşümlü Pamuk Polyester Karışımı)
• *5-9 USD / kg Dijital Baskı (m2 başına maksimum ağırlık ile OE Pamuk)

Selanik Kumaş Terletir Mi?

Selanik kumaşın terletip terletmemesi kumaş karışımını oluşturan elyafların türüne bağlıdır. Sentetik elyaf oranı fazla olan, yani hava geçirgenliği zayıf, nem tutamayan selanik kumaşlar terletebilir.

Selanik Kumaş Esnek Midir?

Selanik kumaş örgülerden oluşan bir kumaştır. Bu örgüler gerdirme gibi durumlarda birbirinden uzaklaşır ve kumaş esner.

Selanik Kumas Ne Zaman Giyilir?

Selanik kumaş çoğunlukla kazak, hırka, atkı ve bere gibi ürünlerde kullanılır. Bu nedenle kış aylarında daha çok karşımıza çıkar. Selanik kumaş yazlık mı kışlık mı sorusuna kışlık demek daha doğru olur. 

Selanik Kumaş Tüylenir Mi?

Selanik kumaş kıyafetinize özenle bakım yaptığınızda tüylenmez. Uygun sıcaklıklarda yıkamalı onu tahrip edecek etkenlerden uzak tutmanız gerekir. 

Selanik kumaş nedir konusunda biraz bilgiye sahip olduk, şimdi onun ilk üreticisi Antik Yunan’a gidelim. Bu sayede hikayeyi daha canlı seyredebilme fırsatına sahip olacağız!

Eski Yunanistan’da Yün Lifi ile Yün Kumaş Üretimi

Koyunlar, Greko-Romen dünyasında çok amaçlı hayvanlardı. Köylülerin pelerin olarak kullandıkları koyun postlarını kumaş için yün, Yunan diyetini desteklemek için koyun eti ve peynir yapmak için süt sağladılar. Antik Yunan ve Roma’da yün kumaş, ketenden farklı olarak boyanmasının kolay olması gibi ek bir avantaja sahipti. Ayrıca doğal haliyle yün, koyun cinsine bağlı olarak çeşitli renklerde gelir.

Latince’de çeşitli tonları tanımlayan kelimeler vardı: albus, “beyaz”, “niger” koyu kahverengi “veya” siyah “,” coracinus “koyu siyah” ve fuscus “kahverengi, kırmızı bir belirti” anlamına geliyordu. Ayrıca güney İtalya’daki koyunlardan ve yarımadanın kuzeybatısındaki Liguria bölgesinden gelen pullus adı verilen bir yün rengi de vardı. Pullus belli ki kahverengimsi siyahtı ve yasla ilişkilendirilen bir renkti. 

Kuzey İtalya’daki Po Nehri vadisinde, gossamer benzeri bir kumaşa dokunabilen ince beyaz bir yün üreten bir koyun türü geliştirildi. Ancak bir erkek veya kadın yapay bir rengi tercih ederse, çok çeşitli boyalar mevcuttu. Roma’da efsane, Romulus’tan sonra Roma’nın ikinci kralı Numa’nın boyacılar loncasını kurduğunu iddia edilir. Efsane muhtemelen doğru değildir, ancak loncanın kesinlikle eski bir geçmişi vardır.

İpucu: Yün kumaş özelliklerinden tutun da yün kumaş fiyatlarına kadar ayrıntılı makaleyi okumak için >>> “Yün Kumaş Nedir?”

Antik Yunan’da Keten Kumaş Üretimi

Keten, elyafı için yabani ketenden ve tohumlarından elde edilen yağdan Akdeniz dünyasının başlarında geliştirilen evcil keten bitkisinden yapılmıştır. Keten, hem Girit’teki Minos döneminde hem de anakaradaki Miken döneminde, MÖ 1100’den önce Bronz Çağı’nda kullanılıyordu. Yunanistan’da Pylos’taki “Nestor Sarayı” olarak adlandırılan tabletlerde bulunan tabletler, Peloponnesos’un güneybatısındaki Peloponnesos’ta keten yetiştiriciliğinin M.Ö. öncesine dayandığını kanıtlamıştır. Büyük İskender’den sonraki Helenistik dönemde Mısır, yüksek üne sahip keten üretti, ancak Roma döneminde büyük üretim merkezleri Suriye ve Filistin’e taşınmıştı. 

Batıda, Po Vadisi’nin keten kumaşları, İspanya’nın güneydoğusundaki kıyı bölgelerinden gelen keten kumaşlar gibi iyi bir üne sahipti. Keten sadece elbise olarak değil, balıkçıların ağları, gemiler için yelkenler ve seyircileri güneşten koruyan tiyatro ve amfi tentelerinde de kullanılıyordu. Çabuk kuruduğu için pamuktan tenteler de yapılıyordu ya da yarı pamuklu, yarı keten kumaştan saçak olarak kullanılmak üzere dokunuyordu. Selanik örme kumaş ile keten kumaş aynı doğal lif familyasından gelmektedir.

Keten kumaş fiyatları: Keten kumaş metre fiyatları 10 ile 40 TL civarlarındadır. 

İpucu: Keten kumaş hakkında ayrıntılı bilgi almak için >>> “Keten Kumaş Nedir?”

Antik Yunan İmparatorluğu Döneminde Pamuk Kumaş Üretimi

Pamuk ithal bir kumaştır. İlk olarak, Indus Nehri vadisindeki arkeolojik sit alanlarında Hindistan’da ortaya çıktı ve MÖ 2. binyılın başlarına kadar uzanıyordu. Helenistik dönemde, üçüncü yüzyıldan birinci yüzyıla kadar, belli ki doğu Afrika ile Hindistan arasındaki ticaret yolunu izleyerek Yukarı Mısır, Nubia ve Etiyopya’ya yayılmıştı. Yunan ve Romalı yazarlar pamuğun ağaçlarda yetiştirildiğini düşünüyor gibiydi;  Romalı şair Vergil, örneğin, Georgics eserinde Nubia’nın pamuk ağaçlarına atıfta bulunur.  Pek çok modern bilim adamının inandığı gibi bu büyük olasılıkla bir hata değildi. Günümüzde pamuk, botanik adı Gossipium herbaceum olan bir çalı üzerinde yetiştirilmektedir, ancak bir de pamuk ağacı vardır, Gossipium arboretum ve büyük olasılıkla Yunanlıların ve Romalıların bildiği pamuk lifinin kaynağıdır.

Yunan Kentlerinde Keten Kumaş Üretimi

79 c.e.’deki Vezüv, keten ipliğinin ketenden nasıl üretildiği konusunda bilgi için ana kaynaktır. Pliny, Natural History’in bu alıntıdan alındığı bölümünde, esparto out ve şaşırtıcı bir şekilde, Mısır çöllerinde bulunan bir bitki olduğunu düşündüğü asbest gibi bitkilerden yapılan çeşitli kumaşları tartıştı. Pliny, en iyi “keten” nin ondan yapıldığını düşünüyordu, ancak ikinci sırada Yunanistan’da Elis’te yetiştirilen ince ketenden yapılan kumaştı.  Aşağıdaki pasaj, keten lifini çıkarmak için ketenin işlenmesini anlatmaktadır. 

Bizimle ketenin olgunluğu iki gösterge ile belirlenir. Tohumun şişmesi veya sarımsı bir renk alması.

Daha sonra koparılır ve her biri yaklaşık bir avuç büyüklüğünde küçük demetler halinde birbirine bağlanır, güneşte bir gün kuruması için kökleri yukarı bakacak şekilde asılır ve sonra beş gün daha demetlerin başları içe doğru dönük şekilde bekletilir. Böylece tohum ortasına düşebilir.

Keten tohumu güçlü bir ilaçtır. Po’nun kuzeyinde İtalya’da yapılan, son derece tatlı bir tada sahip rustik bir yulaf lapasında da popülerdir. Buğday hasadı bittiğinde, ketenin asıl sapları güneşte ısınmaya bırakılan suya batırılır ve keten çok kolay yüzdüğü için üzerlerine bastırmak için bir ağırlık konur. Dış katın gevşemesi, tamamen ıslandıklarının ve tekrar güneşte kurutulduklarının, eskisi gibi baş aşağı çevrildiklerinin ve iyice kuruduktan sonra çekiciyle bir taşa vurulduklarının bir işaretidir. 

Ketenin Kumaşa Yolculuğu

Deriye en yakın kısım meşe olarak adlandırılır. Daha düşük kalitede ketendir. Çoğunlukla lamba fitillerine daha uygundur. Yine de bu da tüm dış deri kazınana kadar demir sivri uçlarla taranır.

Öz, çeşitli derecelerde beyazlık ve yumuşaklığa sahiptir. Atılan deri, fırınları ısıtmak için kullanışlıdır. 

 Keteni tarama ve ayırma zorlu bir süreçtir.Keten eğirmek erkekler için bile saygın bir meslektir. Daha sonra suya batırıldıktan ve bir taşa defalarca dövüldükten sonra iplikte ikinci kez parlatılır ve kaba işlem için her zaman daha iyi olduğu için kumaşa dokunur ve tekrar sopalarla dövülür. 

Yunanistan’da İpek Kumaş Üretimi

Gerçek ipek, koza yapmak için ipek bir lif çıkaran evcil dut ipekböceğinden gelir. İmparator Justinianus döneminde (527-565 c.e.) ipekböceği yumurtaları Roma İmparatorluğu’na kaçırıldı ve daha sonra Bizans ipek endüstrisinin temeli oldu. Bu gelişmeden önce tüm ipek ithal edilerek elde ediliyordu. Avrupa’da İmparator Augustus’tan önce ipek buluntuları olmuştur. Ancak Hindistan ile ticaretin başladığı Augustus döneminden önce ipek nadirdi.

Lüks bir kumaştır. Bazen ipek kumaş parçaları çözülürdü ve ipek iplik, iki kat daha ileri gidip fiyatı düşürmek için ince keten ile yeniden dokunurdu. İmparator Caligula (37–41 c.e.) ipek bir toga giydi ve imparator Elagabalus (218–222 c.e.) her gün yeni bir ipek giysi giymek için ısrar etti. 408’de, Visigothic reisi Alaric Roma’yı fidye için tutarken, diğer eşyaların yanı sıra adamları için 4.000 ipek tunik talep etti. 

Akdeniz İpeğinin Rotası – Selanik Örme Kumaş

İpeği Akdeniz pazarlarına getiren başlıca ticaret yolu, ipeği Çin’den İranlı tüccarların satın aldığı Hindistan limanlarına, Basra Körfezi’nin başına kadar taşıdıktan sonra kervanla Roma İmparatorluğu’nun giriş limanlarına taşıdı. 

Transit ticaret, Roma imparatorluk hükümetini mutsuz eden İran’I zenginleştirdi ve alternatif yollar geliştirmeye çalıştı. Bizans İmparatorluğu kendi ipek endüstrisini geliştirene kadar sorun çözülmedi.

Akdeniz ipeği günümüzde sunileştirilerek selanik örme kumaş içeriğine eklenmektedir. Bu şekilde selanik kumaşı çok uygun maliyetlerle üretilmiş olur.

İpek kumaş fiyatları: İpek kumaş diğer kumaşlara göre biraz daha cep yakar ama yaşattığı deneyim buna değer. Kalitesine göre ipek kumaş fiyatları 125 ile 280 TL arası değişebiliyor. 

İpucu: İpek kumaş hakkında yazılmış ayrıntılı bilgiler içeren metni okumak için >>> “İpek Kumaş Nedir?”

İpek Kumaş Çeşitleri Yunanistan’a Nereden Geldi?

Yunan dünyasındaki tüm ipek Çin’den gelmedi. Daha çok Cos adasında bir tıp fakültesi kuran büyük doktor Cos’lu Hipokrat ile ünlü olan Cos adasında, yerli bir güvenin kozasından ipek kullanan başarılı bir ipek endüstrisi vardı. Bu endüstri hakkında bilgi için başlıca antik kaynaklar, bu güvenin kozasından ipek lifi çıkarma tekniğinin Pamphile adlı bir kadın tarafından keşfedildiğini kabul eden Aristoteles ve Yaşlı Pliny’dir.

Hem erkekler hem de kadınlar, dokumacılığın kadın işi olarak kabul edildiği Yunanistan’da alışılmadık bir durum olan Coan ipeğini dokuyordu. Ancak Coan ipek endüstrisinin üretimi büyük olamaz. Çünkü Cos küçük bir adadır ve muhtemelen kalitesi Çin ipeğinden daha düşüktü. Çin, Cos’un karşılayamayacağı bir talep sağladı.

Antik Yunan’da Dokumacılık Tarihi

Antik Yunan’da dokumayı kadınlar yaptı. MÖ beşinci yüzyılın ortalarında Mısır’ı ziyaret eden Yunan tarihçi Herodot  Mısır’da erkeklerin dokuma tezgahlarında çalıştığını fark etti ve Mısır ve Yunan gelenekleri arasındaki farka dikkat çekti. Yunanistan’da ev hanımı, ev için kumaş dokumaktan sorumluydu.

Yunan tarihçi Xenophon, Oeconomicus adlı ev yönetimi üzerine yazdığı tezinde, eşinin dokuma görevinin önemi üzerine yorum yaptı. Bu çalışmada, akıl hocası Sokrates ve bilge Athenian Ischomachus arasındaki bir diyaloğu anlattı; bu sırada Ischomachus, genç karısının evdeki en önemli dokumacı olmasının önemini vurguladı. 

Bununla birlikte, tüm dokuma evde yapılmadı. Özellikle ince kumaşlar profesyonel dokuma gerektiriyordu ve uzmanlık firmaları, MÖ beşinci yüzyılın sonlarında olduğu gibi erken bir tarihte klasik Atina’da mevcuttu. Chlamys (kısa bir pelerin) ve uzmanlık alanı chlaina gibi üst vücut için bir pelerin olan, ancak daha ince kumaştan yapılmış olan chlanis olan başka bir kuruluşun kanıtı var.  

İtalya’nın Dokumacılık Kökenkeri

İtalya’da, kuzeyde Po Vadisi’nde üretilen ince beyaz yünlü kumaş ustalıklı dokumacılık gerektiriyordu ve orada kurulan fabrikalar dokuma için yüksek eğitimli köleler kullanıyordu.  Birinci yüzyıldan itibaren  varlıklı kadınların boş zamanlarında, kadın kölelerinin dokuma yaptığı tezgahların yanında durur ve nasıl dokuma yaptıklarını izlerlerdi. Ancak Augustus’un üçüncü ve son karısı İmparatoriçe Livia, antik kadın erdemine bir örnek oluşturmaya çalıştı.  Kocası tezgahta çalışarak terfi etti.  Ancak, Augustan Çağı’nda Roma İmparatorluğu’nun kasaba ve şehirlerinde, hem özgür insanlar hem de köleler için hazır giyim satan dükkanlar zaten vardı.  

Kumaş Türleri Eski Yunanlılar Tarafından Nasıl Tasarlandı?

Hazır giyimin çıkış noktası olarak Antik Yunan ve Roma’daki insanların büyük çoğunluğu sadece kendi kıyafetlerini değil, kendi iplik ve kumaşlarını da yapmak zorunda kalmıştır.

Kumaş yapma süreci uzun ve emek yoğundu. İlkbaharda koyunların kırkılmasından sonra kadınlar yünü yıkadılar ve keçeleşmiş lifleri parmaklarıyla ayırdılar. Sonra taradılar, lifleri bir tarakla ayırdılar ve bir kıtık veya penye yün üretinceye kadar taradılar. Bir tür terra-cotta diz çökme yastığı üzerinde diz çöktüler ve ayaklarını bir tabureye dayadılar.

Bu noktada, bitmiş kumaşın yünün doğal rengi olması amaçlanmadıkça yünü boyadılar. Daha sonra yünün eğrilmesi gerekiyordu ama çıkrık henüz icat edilmemişti. İplikçi olarak bilinen eğirme işleminden sorumlu kadın, ipliği bükmek için bir bez ve iğ kullandı.

İpucu: İplik eğirme işlemi nedir? Nasıl yapılır? detaylı bilgiye ulaşmak için >>> “İplik Eğirme Nedir?”

Tasarımın Başlangıç Noktası

Balıkçı, çekiciyi distile sardı, bir uzunluğunu çekti ve sol elinde tuttuğu mile sabitledi. Milin dibine ağırşak adı verilen bir ağırlık bağlanmıştı. İpin uzunluğunu gergin tuttu ve iğ dönmeye ayarlandıktan sonra ipi ipliğe çevirdi. İplikçi, iğ zemine ulaşıncaya kadar, uzaklaşan ipliği büyüyen iplik uzunluğuna beslemeye devam etti. Sonra ipliği milin etrafına sardı ve işlem yeniden başladı. Tam bir iplik çileği döndürdükten sonra, onu milinden çıkarıp yün sepete koydu. İpliğin gücü ve dokusu, milin dönerken hızına bağlıydı.

İplik oluşturulduktan sonra, bir tezgahta kumaşa dokunabilirdi. Antik Yunanistan’da iki tür dokuma tezgahı vardı. Bunlardan biri, kuşak ve nispeten dar kumaş parçaları üretmek için kullanılan küçük, kolay taşınabilir bir dokuma tezgahıydı ve dokumacı çalışırken oturabiliyordu. Diğeri, tunik veya pelerin olacak kumaş parçalarını dokumak için kullanılan eski moda büyük, dikey dokuma tezgahıydı. Bu, bir gencin reşit olduğunda giydiği ve “bir erkeğin togasını” (toga virilis) giydiği Roma tunica recta’sının dokunduğu dik dokuma tezgâhıydı. Çözgü iplikleri tezgahın tepesinden aşağıya doğru sarkıyordu ve dokuma ağırlıklarıyla gergin tutuldu. Dokumacılar çalışırken şarkı söylerdi.

Odysseia’daki Homer, Odysseus’u tanrılar ona onun dokuma tezgahında şarkı söyleyen bir dokumacı olarak Ithaca’ya dönmesine izin verene kadar esir tutan perisi Calypso’yu anlatırdı. Aynı edebi eserden cadı Circe de dokurken şarkı söyledi.  Dokuma zor bir işti ve tezgâhın başında çalışan kadın kölelerin hüzünlü şarkılar söyledikleri de biliniyor. 

Yunan Şehirlerinde Desenli Kumaş Üretimi

1972’de, Atina’nın dışında Merenda yakınlarındaki bir mezarlıkta tamamen giyinik bir kadın heykeli olan bir kore ve çıplak bir erkek figürü olan bir kuros kazıldı. Kore heykelinin tabanında “Phrasikleia Mezarı. Sonsuza dek Kore olarak anılacağım. Tanrılar bana evlilik yerine bu ismi verdiler” yazan bir yazıt vardı.  

Phrasikleia evlenmeden önce ölmüştü  Bu yazıttan daha dikkat çekici olan ise, heykeldeki korunmuş orijinal boyaydı. Sanat tarihçileri, Yunanlıların heykellerini boyadıklarını biliyorlardı, ancak hayatta kalanlarda boya kayboldu ya da neredeyse hiç solmadı. Phrasikleia’nın chiton’undaki boyada şu anda iyi şanslar olarak kabul edilen gamalı haçlar ve önündeki rozetler ile arka yüzünde dört köşeli yıldızlar ve çeşitli çiçekler görülüyor. Baskın renkler kırmızı, siyah ve sarıdır. 

Açıkça görülüyor ki bu, asla gerçekleşmemiş bir evlilik için parlak renklerde desenli bir gelinlikti. Bir zamanlar çözgü ağırlıklı dokuma tezgahlarıyla Yunan dokumacıların desenli kumaş üretemeyeceği düşünülüyordu. Yunan yazarlar süslü cüppelerden bahsettiklerinde, bilim adamları bunun işlemeli oldukları anlamına geldiğini varsaydılar. Ancak Phrasikleia’nın chitonu (chiton dokuma), renkli desenlerle kumaş üretme konusunda oldukça yetenekli olduklarını kanıtlıyor.  

Atinalı kadınların her Büyük Panathenaea festivalinde Athena’ya sundukları peplos, aynı türden desenli bir örgü olmalıydı. Koruyucu tanrıçasına düzenli olarak yeni bir elbise sunan tek yer Atina değildi. Peloponnesos’un kuzeybatısındaki Elis’te, devletin koruyucu tanrıçası Hera’ya düzenli aralıklarla on altı kadının çalıştığı bir peplos takdim edildi. Homeros’un İlyada’sı, Truva’lı Helen’in boş zamanlarında renkli bir savaş sahnesi ördüğünü anlattı.  Helen bu açıdan diğer Yunan ev kadınlarından farklı değildi: O da dokuma tezgahında yetenekliydi.

İlk Kumaş Boyama Fabrikaları Nasıl Ortaya Çıktı?

Britanya’da Hadrian Duvarı yakınlarındaki Vindolanda’daki bir Roma kalesinde yapılan kazılarda çeşitli tekstil parçalarI bulundu ve bunların elli tanesi analiz edildi. Analiz, bunlardan sekizinin boyandığını ve her durumda kök boyası bitkisinin (Rubia tinctorum) kökünden gelen kırmızı bir boya kullanıldığını ortaya çıkardı. Romalıların çeşitli boyaları vardı ve koyu kırmızı en ucuzlarından biriydi. Pahalı boyalar arasında, murex kabuklu deniz hayvanlarından yapılan çeşitli mor tonları vardı. Hindistan’dan ithal edilen çivit mavisi ile doğru oranlarda koyu kırmızı birleştirilerek daha ucuz, sahte bir mor elde edilebilir.

Pullu bir böcek olan kermelerden yapılan parlak bir kırmızı olan Coccinus, lüks bir boya olarak yüksek talep görüyordu. Asya’da ortaya çıktı, ancak İspanya da kazançlı bir kermes endüstrisi geliştirdi. Diğer boyalar, mavi bir belirti (prasinus), oldukça parlak bir kırmızı (russeus) ve koyu mavi (venetus) olan güçlü bir yeşildi. Bununla birlikte boyalar, renkleri sabitlemek için mordanlar olmadan pek kullanılmıyordu. Eski mordanlar, odun külünden, hatta insan idrarından ve natrondan, sodyum karbonattan ya da Mısır’daki natron çukurlarından çıkarılan çamaşır sodasından oluşan şapları içeriyordu. Rengi sabitlemek için boyacılar, yünü boya teknesine koymadan ve ısıtmadan önce mordan içine daldırırlardı. .

Bazı Dokuma Kumaş Çeşitleri

• Aida keçe kumaş
• Leno kumaş
• Madras Müslin Kumaş
• Mousseline Kumaş
• Organze Kumaş
• Kadife Kumaş
• Kağıt Kumaş
• Kaplama Kumaş
• Tafta Kumaş
• Poplin Kumaş
• Müslin Kumaş
• Çim Kumaş
• Mulmul Kumaş
• Kaşmir İpek Kumaş
• Khadi Kumaş
• Georgette Kumaş
• Flanel Kumaş
• Gabardin Kumaş
• Matkap Kumaş
• Krep Kumaş
• Kadife Kumaş

Bu yazının da sonuna geldik. Okuduğumuz bu detaylı hikayede selanik örme kumaş nedir? sorusunu cevaplayıp Antik Yunan’dan dokumacılık örneklerine dair tarihi bir bilgi aktarımı sağladık.