Tekstil Elyafı Nedir?

Doğal Elyaf Nedir?

Tekstil elyafı nedir? sorusunun cevabını biraz kapsamlaştıralım. Doğal ve Sentetik Elyaf Çeşitleriyle birlikte sizlere aktarmaya çalışalım. Neymiş bu tekstil elyafları (tekstil lifleri)?

Doğal elyaflar, doğal yoldan üretimi yapılmış olan elyaflardır. Doğal elyaf nerede satılır? Doğal elyaf çeşitleri nelerdir? hep birlikte bakalım.

Doğal Elyaf Türleri

Doğal elyaf türleri aşağıdaki gibidir:

• Pamuk Elyaf
• Keten Elyafı
• Kenevir Kumaş Elyafı
• İpek Elyaf
• Yün Elyafı
• Kaşmir Kumaş Elyafı
• Deri Kumaş Elyafı
• Kuş Tüyü Elyaf

Pamuk Elyaf

Tekstil elyafı nedir? deyince akla ilk gelen elyaf pamuk elyaftır. Dokuma veya örme pamuk, nefes alabilen, emici ve yıkanabilen yumuşak, güçlü bir kumaş elde etmenizi sağlar ve diğer liflerle iyi karışır. Şu anda dünyanın en büyük gıda dışı nakit mahsulü ve en çok kullanılan doğal elyafıdır, ancak pamuk küresel elyaf kullanımının yalnızca % 21’ini oluşturmaktadır.

Pamuğu daha sürdürülebilir ve daha adil bir şekilde üretmeye yönelik girişimler mevcuttur. Şu anda toplam pamuk üretiminin % 15’ine katkıda bulunmaktadır. Ancak dünyadaki % 70’inden fazlasını üreten küresel pamuk çiftliklerinin yarısından fazlası sulamaya ihtiyaç duymaktadır ve kimyasallar yaygın olarak kullanılmaktadır.

Pamuk üretimi, çoğunlukla düşük gelirli ülkelerde yaklaşık 350 milyon kişiyi istihdam etmektedir.

Keten Elyafı

Keten elyaf, tekstil elyafı nedir? sorusunun alternatif dizinlerde örneklendirilmiş haline en uygun düşen kumaş çeşitlerinden bir diğeridir. Nefes alabilen ve son derece emici olan ketenin doğal canlılığı, nemi vücuttan uzaklaştırarak serin bir rahatlık sağlar.

Keten elyafı , fabrikalarda yerini pamuk ve daha sonra sentetikler alana kadar bir zamanlar ödüllendirildi; şu anda dünya elyaf pazarında % 1’den az bir paya sahip. Keten liflerini odunsu saplardan ayırmak ve ardından onları ezerek yumuşatmak, ketenin lüks çağrışımlarını kısmen açıklayan özenli bir süreçtir.

Keten soğuk iklimlerde büyür. Fransa dünyanın önde gelen üreticisidir ve onu Belçika, Rusya ve Çin izlemektedir.

Bir keten giysinin yaşam döngüsü boyunca, çevresel etkinin en düşük olduğu aşama aslında ilk aşamadır: keten yetiştiriciliği. Pamuk yetiştiriciliği, tam tersine, yetiştirildiği yere bağlı olarak oldukça su tüketebilir. Ketenlerin enerji ve su tüketiminin neredeyse % 80’I, giysinin ömür boyu yıkanması ve ütülenmesinden kaynaklanır.

Keten kumaş fiyatları, özellikleri ve türleri hakkında detaylı bilgi için >>> “Keten Kumaş Fiyatları”

Tekstil elyafı nedir? Nasıl oluyor? sorularına yavaş yavaş cevap vermeye devam edelim…

Kenevir Kumaş Elyafı

Kenevir kumaş fiyatları bu aralar en yüksek rakamları gören bir diğer kumaş türüdür. Kenevir bitkisinin liflerinden elde edilir; iyi bilinen narkotikleri üreten bitkiyle farklı (ancak çok benzer görünümlü) bir kültür bitkisinden yetiştirilir. Lifleri elde etmek için kenevir “çürütülür” (çiğ veya yumuşatmak için kimyasallara batırılır) ve ardından keten gibi “kesilir” (lifler sıyrılır). Artık bunu mekanik olarak çok az enerji kullanarak ve kimyasal kullanmadan yapmak mümkün.

Kenevir elyafı kaba ve ağır olmasıyla ünlüdür. Bununla birlikte, modern teknikler ile artık hem yumuşak hem de güçlü, örülebilen ve dokunabilen bir lif ve iplik üretilebiliyor. Diğer liflerle karışımlarda iyi çalışır.
Bir mahsul olarak kenevir az su gerektirir ve genellikle kimyasal gübre ve böcek ilacı gerektirmez. Hızlı büyür, yüksek verimle çevre dostu bir elyaftır.

İpek Elyaf

İpek tekstil elyafı nedir? Hemen açıklayalım! Lüksü ve akışkanlığı ile tanınan ipek, ipekböceklerinin eğirdiği kozalardan üretilir. Dokunabilir, örülebilir ve boyanabilir. Termal ve emici özelliklere sahiptir, bu da onu iç giyim ve taban katmanlarında kullanım için iyi kılar. İpekböcekleri tipik olarak dut yapraklarında yetiştirilir ve bir kilometre uzunluğa kadar tek bir filamentten yapılmış koza üretir. En pürüzsüz ipek, ipliğin kırılmamış bir pakullanınde sarılmasından elde edilir. Filamentler süreksiz olduğunda daha dokulu ipekler üretilir. “Ahimsa” veya “barış” ipeği, ipekböceğine zarar vermeden özel olarak üretilir.

İpek, küresel tekstil pazarının yalnızca % 0,2’sini oluşturuyor, ancak milyar dolarlık bir ticaret değerine sahip. Çin, oldukça mekanize bir operasyonla en büyük üreticidir; Hindistan, daha kırsal bir üretim üssü ile ikinci sırada yer alıyor. İpeğin çevresel sicili karışıktır. Dut ağaçları pamuktan daha az kimyasal girdiye ve daha az suya ihtiyaç duyar. Bununla birlikte, ipek sarma işlemleri büyük ölçüde fosil yakıtlara dayanır.

Yün Elyafı

Yün, kırpılmış, temizlenmiş ve kirleri çıkarmak için ovalanmış koyun postundan elde edilir. Bir dizi metal diş daha sonra lifleri çözer (taraklama) ve gerekli ipliğe bağlı olarak keçe taranarak daha da düzleştirilebilir. Daha ucuz Asya ithalatı, sentetik elyaflar ve 1960’larda resmi giyimde yaşanan gerileme yünü düşüşe itti.

Artık konfeksiyon üretiminde kullanılan tüm elyafların sadece% 1’i yün. Avustralya ve Çin’in başını çektiği yün endüstrisi, yaklaşık 1.16 milyar koyundan oluşan küresel bir sürüden yılda yaklaşık 1.160 milyon kilogram temiz yün üretiyor.

Toprak kullanımı, su kirliliği ve küresel ısınma sorunları nedeniyle yünün çevresel etkisi karışıktır. Bir yaşam döngüsü boyunca, yüksek geri dönüşüm oranları sayesinde iyi performans gösterir.

Kaşmir Kumaş Elyafı

Yünden daha güçlü ve daha sıcak olan kaşmir boyaları kolayca emer ve diğer liflerle daha kolay karışır. Nadir bir lüks olduğunda, daha rahat ve uygun fiyatlı hale geliyor, ancak ağır çevresel etkisi onu kendi başarısının kurbanı haline getirebilir. Kaşmir, özellikle Orta ve Doğu Asya’da doğal otlaklarda otlayan hircus keçisinin postundan elde edilir. Bir süveter yapmak için dört keçide bir yıllık büyüme gerekir.

Kaşmir ihracatına Çin ve Moğolistan hakimdir. Talebi karşılamak için, giderek artan sürüler ve aşırı otlatma, otlaklara, özellikle Moğolistan’da çöl gibi olma noktasına kadar zarar veriyor. Bu sarmal durum, yaşam alanlarını, çobanların geçim kaynaklarını ve tüm kaşmir tedarik zincirini tehlikeye atıyor. Çevreciler ve lüks sektörden bazı kesimler sürdürülebilir çözümler arıyor.

Saf kaşmire alternatifler geliştiriliyor. Re.VerSo, kaşmir ve yünün tüketici öncesi artıklarından elde edilmekte.

Deri Kumaş Elyafı ve Alternatifler

Deri kumaş nedir? diye soralım önce… Temizlenen, işlenen (veya “tabaklanmış”) ve ardından belirli bir renk, kabartma veya farklı işlemlerle tamamlanan hayvan postudur. Üreticiler bunu, giyim, moda aksesuarları, iç mekanlar ve araba döşemelerinin yanı sıra birincil kullanım olan ayakkabıya dönüştürüyor. Derinin çoğu, et endüstrisinde yetiştirilen büyükbaş hayvanlardan elde edilir.

Dünyadaki ham deri kumaş arzının yarısından fazlası gelişmekte olan ülkelerden geliyor Çin, deri ve deri ürünleri alanında önde gelen alıcı, işleyici ve ihracatçıdır.

Milyar dolarlık bir küresel endüstri olmasına rağmen, deri kumaş, küresel ısınma ve kirlilikle bağlantılıdır ve ciddi çevresel etkisine yönelik eleştiriler almaktadır. Yaygın olarak derileri korumak için kullanılan krom tabaklama, gelişmekte olan ülkelerdeki su yollarını kirleten oldukça toksik atıklar üretir.

Sürdürülebilir ve vegan alternatifler, geri dönüştürülmüş polyesterden sentetik deri, derilerin bitkisel tabaklanması ve mantar, ağaç kabuğu lifi ve ananas yaprakları gibi bitki bazlı ikameler de dahil olmak üzere yoğun bir şekilde araştırılıyor.

Kuş Tüyü Elyaf

Kuş tüyü tekstil elyafı nedir? Öncelikle kuş tüyü bildiğimiz kuşların tüyleridir. Kuş tüyü, doğanın en iyi yalıtıcısıdır. Ördeklerin ve kazların karınlarına en yakın olan yumuşak tüy tabakası, onları suda sıcak ve canlı tutar. Yün gibi diğer izolatörlerle karşılaştırıldığında, kuş tüyü en az ağırlık,en fazla sıcaklığı verir ve nefes alabilir. Et için yetiştirilen su kuşlarının bir yan ürünü, biyolojik olarak parçalanabilir, geri dönüştürülebilir ve onlarca yıl dayanabilir.

Dolgulu montlar artık güçlü bir trend ve bu alanda kuş tüyü için yüksek bir talep var. Yine de aşağı üretim, tüketicileri ve markaları daha yüksek standartlar aramaya sevk eden refah sorunlarını gündeme getiriyor. Hayvan refahı konusundaki endişeler, bazı tedarikçilerin, kesimden sonra toplamak yerine canlı kanatlılardan kopararak yaralanmaya neden olduğu yönündeki raporlarda ortaya çıktı.

Kampanyacılar bunların yeterince etkili olmadığını savunsa da, açık hava endüstri kuruluşları daha fazla izlenebilirlik ve daha yüksek refah standartları için gönüllü kodlar geliştirdiler. Şu anda hayvansal olmayan ikameler esas olarak sentetiktir. Ancak geri dönüştürülmüş polyester giderek daha fazla kullanılmaktadır.

Kumaş geri dönüşüm firmaları ve fire kumaş alanlar ile ilgili çok kapsamlı yazı için >>> “Geri Dönüşüm Kumaş Rehberi”

Sentetik Elyaf Nedir?

Sentetik tekstil elyafı nedir? Bakalım! Doğal yollarla üretilemeyen maddeler ile fabrika-laboratuvar ortamında yapılması zorunlu olan kimyasal tepkimelerle ortaya çıkan elyaf çeşididir. Sentetik elyaf çeşitleri aşağıdaki gibidir:

Sentetik Elyaf Çeşitleri

Sentetik elyaf çeşitleri hakkında bilgi temeli oluşturduğunuzda Tekstil Elyafı Nedir? sorusuna çok daha iyi cevap veriyor olacaksınız.

Sentetik elyaf türleri:

• Polyester Elyaf
• Viskon Elyaf / Rayon Elyaf
• Selülozik Elyaf (Bambu Elyaf)

Polyester Elyaf

Polyester şu anda dünyanın en yaygın kullanılan elyafıdır ve 2002 yılında pamuğu geride bırakmıştır. Görece ucuzluğu, mukavemeti, hafifliği ve kırışıksız özellikleri nedeniyle ödüllendirilen polyester, dokunabilir, örülebilir ve diğer elyaflarla karıştırılabilir. Polyester, su emici olmamasına rağmen, suyu ciltten ‘fitil’ edecek şekilde işlenebilir (polipropilen ve mikrofiber olarak). Kömür, petrol, hava ve su içeren kimyasal bir reaksiyonla yapılır. Bu nedenle, petrokimyasal kirlilik etkileriyle ilişkilidir. Sınırlı bir kaynağın tüketilmesine neden olur.

Polyesterin işlenmesi nitrojen ve sülfür oksitler, partiküller ve karbon monoksit gibi zararlı, küresel ısınmaya neden olan kirleticileri serbest bırakabilir. Polyester kolayca biyolojik olarak parçalanmaz. Son araştırmalar, okyanuslardaki balık, kabuklu deniz hayvanları ve diğer suda yaşayan hayvanlar tarafından alınan mikroplastiklerin çoğunun çamaşır makinelerinde dökülen sentetik tekstil liflerinden geldiğini göstermektedir. Bilimsel kanıtlar, mikroplastikleri ölümcül, kalıcı kimyasalların çevreden geçişine bağlamaktadır.

Viskon Elyaf / Rayon Elyaf

Viskon esas olarak hamur haline getirilmiş, kostik soda ile karıştırılmış, karbon disülfür ile işlenmiş, daha kostik soda ile işlenmiş ve son olarak bir düzeden (ince bir elek gibi) lifler oluşturmak için bir sülfürik asit banyosuna itilen ağaçtan elde edilir. Kolay boyanır, çekmez ve biyolojik olarak parçalanabilir. Başlangıçta suni ipek olarak pazarlanan ve aynı zamanda suni ipek olarak da bilinen viskon, 100 yıldan fazla bir süredir moda olarak kullanılan en eski insan yapımı elyaftı ve dokunduğunda veya kumaşa örüldüğünde akışkan, dökümlü nitelikleri ile sevildi.

Hem hammaddenin (genellikle odun, ancak bambu veya pamuk tiftiği de olabilir) kimyasallarla işlemenin su ve hava kirliliği dahil olumsuz çevresel etkileri vardır. Selülozik kumaşa dönüşmek için her yıl 70 milyondan fazla ağaç kesiliyor. Bu ham odun genellikle sürdürülemez kaynaklardan gelir. Karbon disülfür ve kostik soda da fabrikalardaki işçiler için sağlık riskleri oluşturmaktadır.

Viskon elyaf çeşitleri ile yapılmış viskon kumaş nedir? Viskon kumaş nasıl bir kumaştır? Viskon kumaş nasıl olur? diye soruyorsanız >>> “Viskon Kumaş Ne Demek?”

Selülozik Elyaflar (Bambu Elyaf)

Tekstil elyafı nedir? bunu bambu elyafı örneği ile açıklayalım. Selülozik kumaşlar, ağaç veya bambu gibi odunsu bitkilerden elde edilen lifler kullanılarak bitki hücre duvarlarının ana bileşeni olan selülozdan elde edilir. İlk olarak 1890’larda “suni ipek” olarak üretilen bu lifler, “üretilmiş”, “yeniden üretilmiş” veya “yarı sentetik” olarak adlandırılır. Suni ipek veya viskon dahil olmak üzere, küresel elyaf üretiminin % 8,7’sini oluşturuyorlar, bu payın önemli ölçüde artması bekleniyor.

Doğal kökenlerine rağmen, giyimde yaygın olarak kullanılan selülozikler, sentetiklerle benzer işleme yöntemlerini ve olumsuz etkileri paylaşır. Daha sürdürülebilir selülozikler modal ve liyoseldir (markalar tensel ve monosel içerir). Bazıları kapalı döngü işleme ve sertifikalı yenilenebilir kaynaklar kullanır, ancak hepsi değil.

“Bambu” olarak tanımlanan birçok kumaş esasen viskozdur ve bu biraz kafanızı karıştırabilir. Bambu hamurundan elde edilir, ancak ağır kimyasallarla işlenir ve zararlı emisyonlar üretir. Bununla birlikte, süt proteini, portakal, deniz yosunu, kahve telvesi ile elde edilen veya bunlarla harmanlanan selülozikler giyimde ortaya çıkmaktadır.

Lif Nedir?

Tekstil elyafı nedir? sorusuyla Tekstil lifi nedir? sorusu aynı anlama geliyor. Tekstilde elyaf ne demek? diye soru sorulursa vereceğimiz en kapsamlı kısa cevap: Geniş anlamda, elyaf kelimesi, tekstil kumaşlarının ve diğer tekstil yapılarının temel unsurlarını oluşturan doğal veya insan yapımı çeşitli madde türleri için kullanılır. Bir bitki veya hayvanın dokularının hassas, saç benzeri kısımlarından biri olarak tanımlanır.

Elyaf, elyaf üreticileri tarafından doğal veya imal edilmiş, iplikler halinde bükülen ve daha sonra bir kumaş üretiminde kullanılan temel varlık olarak tanımlanır. Elyaf kelimesinin fiziksel yorumu, çapının en az yüz katı uzunluğa sahip olmasıyla karakterize edilen bir madde birimidir.

Tekstil Lifi Nedir?

Teknoloji uzmanları, tekstil elyafları terimini, dokuma, örme, örgü, keçeleme, yapıştırma, vb. dahil olmak üzere çeşitli makinelerde birbirine geçerek veya iç içe geçerek bir iplik haline getirilebilen veya bir kumaş haline getirilebilen lifler olarak tanımladılar.

Kumaş ve hazır giyim imalatı endüstrisi en temel endüstrilerden biridir. Hammaddesi elyaftır. Bu yüzden bir tekstil ürününün yapımında temel hammadde olan elyafın parametreleri çok önemlidir.

Kumaşların giysi ve mobilya için kullanımı, sıcaklık, yumuşaklık ve esneklik gibi istisnai bir özellik kombinasyonuna dayanır. Bu özellikler, bu ürünleri yapmak için kullanılan ham maddelere bağlıdır. Bu nedenle, bir elyafın tekstil amaçları için yararlı olabilmesi için belirli özelliklere sahip olması gerekir.

Elyaf uzunluğu, genişliğin birkaç yüz katı olmalıdır, ipliğe dönüştürülebilir ve üretim sırasında mekanik etkilere dayanacak kadar güçlü olmalıdır. Dolayısıyla, bir tekstil elyafının esnek ve eğrilecek kadar güçlü olması için en az 5 mm uzunluğa sahip olması gerekir. Esneklik, incelik, homojenlik, dayanıklılık, parlaklık ve kıvrım gibi diğer özellikler de bir tekstil elyafı tarafından edinilmesi beklenen özelliklerdir.

Tekstil Liflerinin Sınıflandırılması

Tekstil elyafları birçok sistem tarafından sınıflandırılır. 1960 yılında Tekstil Elyaf Ürünleri Tanımlama Yasası yürürlüğe girdi. Elyafı sınıflandırmanın temel yollarından biri, kökenine göredir ve bu gerçekten en yaygın kullanılan yöntemdir.

Doğal lifler, kaynağın bir bitki, bir hayvan veya bir mineral olabileceği doğadan elde edilir. Bitkilerle ilgili olarak, lifleri tohumlardan (pamuk, hindistan cevizi), yapraklardan (sisal) ve saplardan (jüt, keten, rami vb.) elde ederiz.

Hayvanlardan yün ve ipek elde ederiz ve minerallerden asbest elde ederiz. Artan nüfusla birlikte, tekstile olan talep de artmaktadır ve bu talepleri karşılamak için insanlık, yaygın olarak yapay elyaf olarak sınıflandırılan elyafları geliştirmeye başlamıştır. Suni ve sentetik lifler, doğadan (rejenere lifler) veya sentetik polimerlerden üretilir.

Sınıflandırma, tüm disiplinin farklı kategorilere ayrılmasıdır. Tekstil lifleri tanımlayıcı disiplin olmaktan çıkıp bir bilim dalı haline geldiğinden, kesinlik ve karmaşıklık içine girmiştir. Bu nedenle, amaçlanan kullanım için herhangi bir tekstil elyafını seçmeden önce, tekstil elyaflarının sınıflandırılması bilgisi çok önemlidir.

Tekstil elyafı nedir? diye merak ediyorsanız okumaya devam edin.

Tekstil liflerinin sınıflandırılması pek çok şekilde yapılabilir. Bunlardan bazıları şu şekildedir:

• Niteliğine ve kökenine göre sınıflandırma
• Botanik / zoolojik / kimyasal isme göre sınıflandırma
• Su çekme kabiliyetine göre sınıflandırma
• Termoplastikliklerine göre sınıflandırma
• Kullanımlarına göre sınıflandırma

1. Doğasına ve Kökenine Göre Sınıflandırma

Tekstil uygulamalarında normal olarak kullanılan ana doğal ve yapay elyafların sınıflandırmasını gösterir. Lifler normalde doğal ve yapay olarak sınıflandırılır. Doğal alt gruplamalar arasında hayvansal, bitkisel ve mineral kökenli olarak yapılmaktadır.

Yapay lifler, rejenere lifler ve sentetik lifler olarak alt gruplara ayrılır.
Doğal lifler, doğal kaynaklardan elde edilebilen liflerdir. Bitkiler, hayvanlar, mineraller, vb. Mineral lifler ayrıca çeşitli inorganik lifler olarak da adlandırılır.

Yapay lifler, insan tarafından geliştirilen liflerdir. İnsan, doğayı ve onun ürünlerini taklit eden doğal bir içgüdüye sahiptir. Yapay olarak lif üretmek için bazı doğal kaynakları ve / veya kimyasallar kullanılıyor.

Liflerin sınıflandırılması:

• Doğal bitkisel lifler
• Hayvansal lifler
• Keratin türleri lif
• Keratin olmayan türleri
• Mineral lif (Asbest)

Yapay lifler ise selülozik temel malzemeden elde edildiğinde bunlar rejenere selülozik yapay lifler olarak adlandırılır; Petrol ürünleri gibi çeşitli kimyasallar kullanılarak sentezlenerek üretiliyorlarsa sentetik yapay elyaf olarak adlandırılırlar.
Yapay lifler genel olarak rejenere lifler, sentetik lifler ve çeşitli inorganik lifler olarak sınıflandırılabilir.Ayrıca şunu okuyabilirsiniz:

El Yapımı Elyaflar

Rejenere doğal polimer lifler (polimer, lif oluşturucu bir maddedir), bir baz olarak doğal kaynak kullanılarak yeniden oluşturulan ve filaman formuna kimyasal olarak şekillendirilen liflerdir, örn. Viskon suni ipek, kupramonyum rayon, asetat rayon, kazein ardil vb.

Yapay rejenere lifler Sentetik lifler, bu tür liflerin üretiminde yalnızca kimyasalların kullanıldığı liflerdir. Rejenere elyaflarda olduğu gibi üretim için bir temel olarak doğal hammaddeye ihtiyaç duymazlar.

Örneğin, heksametilendiamin ve adipik asit, polyester elyaf vb. üretiminde naylon, dimetil tereftalat ve etilen glikol üretiminde kullanılmaktadır. Kimyasallar lif oluşturabilen malzemelere dönüştürülür ve bu maddeler işlenerek lifli hale getirilir.Başka bir şekilde, sentetik lifler de iki grupta sınıflandırılabilir, yani.

Hetero zincir lifleri, örneğin polyester, poliamid, poliüretan, poliüre lif vb., (b) Karbo zincir lifleri, ör. Lif içeren poliakrilonitril, polivinil alkol, polivinil klorür, poliolefin ve özel amaçlı florin vb.

Hetero zincir fiberlerin makromolekülleri, ana zincirlerinde karbon atomları ve oksijen ve nitrojen gibi diğer elementlerin atomlarını içerir. Bu polimerler genellikle siklik bileşiklerin polikondensasyonu veya polimerizasyonu ile elde edilir.

Hetero zincir fiberlerin makromolekülleri bir karbon iskelet zincirine sahiptir, yani ana zincirde sadece karbon atomları içerirler. Bu tür polimerler, polimerizasyonla elde edilir.

Çeşitli inorganik lifler, metal ve cam gibi maddelerden yapılan liflerdir. Her iki malzeme de uzun zamandır insanlar tarafından tekstil lifleri dışındaki formlarda kullanılmaktadır. Bu nedenle yumuşak ve sünek yapı, uzun zaman önce tekstil elyafı olarak kullanılmasını önerdi, ancak maliyet ve teknik zorluklar geniş kullanımını engelledi. Her iki malzemeyi tekstile dönüştürmedeki modern gelişmeler, mütevazı düzenli kullanımlarını sağlamadaki zorlukların üstesinden geldi.

Liflerin bu kategori altında sınıflandırılması hiçbir şekilde kapsamlı değildir, ancak ana giyim kullanım liflerinin yanı sıra daha az bilinen liflerin bazılarını içerir.

2. Botanik, Zoolojik veya Kimyasal Sınıflandırma

Bitkisel lifler botanik sınıflandırma altında gruplandırılmıştır. Pamuk, jüt, flax vb. Hayvan lifleri zoolojik sınıflandırma altında gruplandırılmıştır. Yün, ipek ve saç liflerini içerirler. Kimyasal ad, liflerin yapay lifler altında sınıflandırılmasına verilir.

Ana kurucu kimyasallar ve bunların üretim şekli kısaca açıklanmıştır. Örneğin; rejenere selüloz, zincirlerinde tekrarlayan amid fonksiyonel grubuna sahip poliamid doğrusal makromoleküller, bazı önemli tekstil elyaflarının çeşitleri, coğrafi kaynakları ve kullanımları…

3. Nemi Emme Yeteneklerine Göre Sınıflandırma

Islak işlem açısından bakıldığında, kimyasallar kullanarak tekstil malzemelerine başarılı bir şekilde ağartma, merserize etme, boyama ve farklı finisajlar verebilme, nemi emme yeteneğine bağlıdır. Nemi emen liflere higroskopik veya hidrofilik lifler denir.

Hidrofilik lifler, suyu çeken hidrofilik grupların varlığı ile karakterize edilir. Örneğin, tüm doğal liflerin moleküllerinde suyu çeken gruplar vardır. Hidrofilik liflerin nem emilimi hidrofobik liflere göre daha yüksektir.

Hidrofobik lifler, nemi kolayca emmeyen liflerdir. Şimdiye kadar üretilen tüm sentetik lifler çok az su çeken grup içerir. Su çeken grupların olmaması, düşük nem emilimlerini açıklamaktadır. Daha düşük nem absorpsiyonuna sahip liflerin boyanması ve ağartılması zordur. Diğer bir dezavantaj, hidrofilik liflerden daha hızlı statik elektrik yükü geliştirmeleridir.

4. Termoplastikliklerine Göre Sınıflandırma

Tekstil lifleri ayrıca iki türe ayrılabilir,

1. Termoplastik tip
2. Termoplastik olmayan tip

Termoplastik tipler, kimyasal değişikliklere eşlik etmeden ısı ve basınçla deforme olabilen tiplerdir. Bu, termoplastik lif türlerinin ısıyla yumuşatılabileceğini, yani kalıplanabileceklerini ve ısıyla ayarlanabileceklerini göstermektedir. Yukarıdaki özelliğe sahip olmayan lifler, termoplastik olmayan olarak adlandırılır.

Sentetik liflerin çoğu termoplastik özelliklere sahiptir. Rejenere asetat suni ipek, sıcak ütülendiğinde eriyebilir ve polivinil klorür (PVC) lifleri ısıya en duyarlı türdür. Bazı sentetik lifler, asetattan, özellikle poliamidden ve polyesterden daha belirgin olan termoplastik özelliklere sahiptir.

Termoplastikliğin bu özelliği, onlardan yapılan kumaşları ısıtmak ve onlara boyutsal kararlılık kazandırmak için kullanılır. Ayrıca bu kalite, bu lifleri Tekstüre İplik gibi yeni tip ipliğe dönüştürmek için kullanılır.

5. Faydalarına Göre Sınıflandırma

Tekstil lifleri, bu kategori altında genel olarak iki türe ayrılabilir.
iBaşlıca tekstil lifleri, pamuk, yün, ipek, jüt, viskon suni ipek, asetat suni ipek, naylon, polyester vb. gibi tekstil endüstrisi tarafından yaygın olarak tekstil olarak kullanılan liflerdir.

Küçük tekstil elyafları, tekstil olarak (tekstil endüstrisi tarafından) çok daha az kullanılanlardır. Muz lifleri, abaca lifleri, asbest lifleri, bambu lifleri, soya fasulyesi lifleri, ananas lifleri, metal lifleri, süt lifleri, kazein lifleri, aljinat lifleri, kauçuk vb.

Yazar: Nezire Zorluoğlu